Wrażliwości się nijak nie wyprę. Lubię ją.. razem sobie postrzegamy, pomysłujemy, analizujemy, czujemy.. no właśnie. Czułam tę misę jeszcze długo po toczeniu, gdyż mokre drewno jabłoni wydziela specyficzny zapach. Mój, wrażliwy, jak u labradora, nos miał trudne chwile.

Ale drewno schnie, a wraz z wodą traci zapach. Ta straciła jeszcze kawałek ściany, bo poniosła mnie wyobraźnia przy dłucie.. 😉 Sucha jabłoniowa misa dała nura w duński olej, a następnie mocno natarłam ją naturalnym woskiem, aby poczuła się dopieszczona..

Pachnie stylem tartacznym otulonym szczyptą luksusu.. i naturalnym drewnem.

Kiedy się za dłuto złapię, świat troszkę zwalnia.. Czas płynie w moim ulubionym tempie, czyli jakby się zatrzymał i czekał, aż powierzchnia drewna będzie idealnie gładka.